Σύγχρονη Ενδοαγγειακή Αντιμετώπιση Παθήσεων της Θωρακικής Αορτής μέσω TEVAR

Η «θωρακική ενδοαγγειακή αορτική επιδιόρθωση»  (Thoracic ΕndoVascular Aortic Repair; TEVAR) αποτελεί μία σύγχρονη μη χειρουργική, αλλά επεμβατική μέθοδο για την αντιμετώπιση παθήσεων της θωρακικής αορτής.

Η τεχνική αυτή περιλαμβάνει την ενδοαγγειακή τοποθέτηση αυτοεκπτυσσόμενου νάρθηκα (stent), συνήθως καλυμμένου με συνθετικό μόσχευμα, δια μέσω καθετήρων.

Η ενδαγγειακή μέθοδος TEVAR μπορεί να έχει εφαρμογή με συγκεκριμένες ενδείξεις σε διάφορες παθήσεις της θωρακικής αορτής σύμφωνα με την American Society of Thoracic Surgeons [Svensson, Lars G. et al. Expert Consensus Document on the Treatment of Descending Thoracic Aortic Disease Using Endovascular Stent-Graftslow; The Annals of Thoracic Surgery, Volume 85, Issue 1, S1 – S41], με τις κυριότερες να είναι: α) Ανευρύσμα της κατιούσης αορτής, β) Επιπλεγμένος αορτικός διαχωρισμός τύπου Β (cTBAD), γ) Εστιακό μονήρες έλκος της αορτής – ένδοτοιχωματικό αιμάτωμα και δ) Αορτικό τραύμα.

Το πλεονεκτήμα της Θωρακικής Ενδοαγγειακής Αορτικής Επιδιόρθωσης (TEVAR) στην επιβίωση των ασθενών με παθήσεις της αορτής, έχουν οδηγήσει στην καθιέρωσή της στη σύγχρονη θεραπευτική φαρέτρα, σε σύγκριση με τις παλαιότερες μεθόδους του ανοικτού χειρουργείου, παρουσιάζοντας σημαντική μείωση στη νοσηρότητα και θνητότητα. Τα εξατομικευμένα διακλαδισμένα μοσχεύματα, τα βελτιωμένα υλικά κατασκευής, το μειωμένο μέγεθος των μοσχευμάτων αλλά και των καθετήρων αναβαθμίζουν συνεχώς την ποιότητα της εφαρμογής της μεθόδου TEVAR αλλά και επεκτείνουν τις ενδείξεις σε περισσότερες υποομάδες ασθενών που μπορούν να υποβληθούν σε αυτή.



–απόσπασμα από την ομιλία του Ιωάννη Χλωρογιάννη στα πλαίσια των Μετεκπαιδευτικών μαθημάτων της Α’Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής του Ιπποκρατείου Νοσοκομείου, Τρίτη 21 Μαΐου 2019.